Ο προϊστορικός αποικισμός των Ελλήνων στην Ιρλανδια και τα μεγαλιθικα μνημεία εκεί

Οι Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς ονομάζουν την Νήσο με το όνομα «ΙΕΡΝΗ». Τούτο το συναντούμε στα Αργοναυτικά στον Αριστοτέλη και στον Στράβωνα. Στα Ελληνικά ΙΕΡΝΗ σημαίνει Ιερά Νήσος. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης την ονομάζει «Νήσο της Ίριδος». Η Ίριδα ήταν Θεά Αγγελιοφόρος του Δία και της Ήρας. Στο ιρλανδικό βιβλίο Leadharcadhal αναφέρεται ότι «περί το 1240 π.Χ. έφθασαν στο νησίτης κόρης τους της Ίριδος, ο Θαύμας, Θεός του Πόντου και η Ηλέκτρα κόρη του Άτλαντα και της Πλειόνης». Στο βιβλίο του Τζιράλτους ντε Μπάρι (History and Topography of Irland) αναφέρεται: «Αργότερα ο Έλληνας πρίγκιπας Παρθόλων έφθασε στο Νησί συνοδευόμενος από 24 ζεύγη Ελλήνων, μεταξύ των οποίων και οι τρεις υιοί του με τις συζύγους τους αποβιβάστηκαν στον κόλπο Κένμαρ και εγκατασταθήκαν στην περιοχή του Δουβλίνου. Σε τριακόσια χρόνια έγιναν πέντε χιλιάδες. Από επιδημία οι περισσότεροι πέθαναν και τάφησαν σε ομαδικό τάφο (τύμβο) στο Tallaght έξω από το Δουβλίνο». Μετά τον Τρωικό Πόλεμο, όπως γράφουν ο Φ. Ζιρώ και Ζ. Ροθ στο βιβλίο τους «Γενική Μυθολογία», έφθασαν στο Νησί οι Thuta de Danan (Έλληνες Δαναοί) άνθρωποι Θείας καταγωγής με ρομφαίες και δόρατα καθώς και την «πέτρα της μοίρας» που έφεραν από το Σπήλαιο του Διός, στο όρος Ίδη της Κρήτης, όπου ο Βασιλιάς Μίνωας ο Α’ αγρυπνούσε κάθε εννιά χρόνια, περιμένοντας την επιφοίτηση του προγόνου του, του Διός, για να νομοθετήσει και να κυβερνά σωστά το λαό του. Αργότερα οι Βασιλείς της Νήσου κάθονταν πάνω σ’ αυτήν την «πέτρα» περιμένοντας τη Θεία έμπνευση. Οι Δαναοί στην αρχή συγκρούστηκαν με τους Γίγαντες, τους Φορμόρους, που ήσαν και αυτοί θεϊκής καταγωγής, μετά όμως συμβίωσαν. Στη συλλογή «Αρχαίες Ιρλανδικές Ιστορίες» αναφέρεται ότι οι Δαναοί που ζούσαν στα βόρεια νησιά έγιναν οι σοφότεροι της ανθρωπότητος. Έκτισαν τέσσερις πόλεις: τη Φαλιά, τη Γοριά, τη Μυριά και την Φιδιά. Στην περιοχή Αράν της Β. Ιρλανδίας διασώζονται κυκλώπεια τείχη που τα κατασκεύασαν οι άνθρωποι της θάλασσας, οι Έλληνες Γίγαντες. Τα ίδια περίπου αναφέρονται και στο βιβλίο των Επιδρομών του Λεβάρ Γαβχάλα. Οι Ιρλανδοί καυχώνται ότι είναι απόγονοι των Κελτών που έφθασαν στη Νήσο τον τρίτο π.Χ. αιώνα. Να μη διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι Κέλτες είναι ελληνογενείς. Το όνομά τους το πήραν είτε από τον προγεννήτωρά τους, τον Κέλτο, γιο του Ηρακλή και της Κελτίνης κόρης του Βασιλιά Βρεττανού της Βρεττάνης στη Βόρεια Γαλλία, είτε από τους Κέλητες ίππους των Αρχαίων Ελλήνων. Κέλητες ίπποι είναι τα γρήγορα και δυνατά άλογα. Οι Κέλτες εθεωρούντο πολύ καλοί πολεμιστές. Μετά εγκαταστάθηκαν στο Νησί οι Πικτοί από την Καληδονία (Σκωτία) και την Ουαλία. Όλοι οι Καλληδόνες ήσαν Έλληνες. Οι σημερινοί Ιρλανδοί είναι απόγονοι όλων όσων αναφέρθηκαν. Το 430 μ.Χ. επισκέφθηκε το Νησί ο Επίσκοπος Πατρίκιος ορμώμενος από την Σκωτία και δίδαξε το Χριστιανισμό. Πενήντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Δουβλίνου στην περιοχή Meath βρίσκεται το μεγαλύτερο μεταλλείο ψευδαργύρου και μολύβδου της Ευρώπης. Ένας λόφος του μεταλλείου, ο λόφος Tara είναι το πιο ενδιαφέρον αρχαιολογικό μέρος της Ιρλανδίας. Βάση των αρχαιολογικών ευρημάτων η ηλικία του είναι πέραν των 5000 ετών. Ανήκει στη νεολιθική και ορειχάλκινη εποχή. Πάνω στο λόφο αυτό βρίσκεται η πέτρα της μοίρας, που λέγεται και κάθισμα των βασιλιάδων. Πάνω στην πέτρα αυτή κάθονταν οι βασιλιάδες και επερίμεναν τη φώτιση του Θεού. Αυτή είναι η πέτρα που έφεραν οι Έλληνες Δαναοί από το Σπήλαιο του Διός της Κρήτης. Τα Μεγαλιθικά Μνημεία ήσαν λατρευτικοί χώροι του Θεού του φωτός, του ήλιου, της μουσικής και της Ιατρικής του Απόλλωνα . Τούτο το αποδείχθηκε στο βιβλίο “The Ancient Greeks in Britain”, έκδοση του 2005. Στο μεγαλιθικό μνημείο του Knowth είναι χαραγμένο ένα βέλος. Γνωρίζουμε όμως ότι το βέλος είναι σύμβολο του Θεού Απόλλωνα. Η διάμετρος των Kυκλικών αυτών Μνημείων όταν περνά από την είσοδό τους και προεκταθεί στον ορίζοντα τότε περνά από το μέρος της ανατολής του ήλιου κατά την εαρινή ισημερία. Σχετίζονται τα Μνημεία αυτά άμεσα με το ηλιοστάσιο και τις ισημερίες. Και τούτο είναι ακόμα μια αποδειξη ότι σχετίζονται με το Θεό του ήλιου, τον Απόλλωνα. Μερικά από αυτά τα Μνημεία, όπως του Newgrange, Knowth και Dowth είναι παλαιότερα από εκείνα του Stonehenge της Νότιας Αγγλίας και των πυραμίδων της Gizas στην Αίγυπτο. Στο βιβλίο του C. Chippindale, έκδοση του 2004 “Stonehenge Complite” υποστηρίζεται ότι το Μνημείο αυτό κτίστηκε χιλιάδες χρόνια πριν από τον κατακλυσμό του Νώε.  Σε μερικούς ογκόλιθους υπάρχουν χαραγμένα γράμματα, που οι Ιρλανδοί Αρχαιολόγοι τα κατατάσσουν στην γραφή Ogham. Τα DOLMEN σχηματίζονται από τρεις ή περισσότερους όρθιους ογκόλιθους και ένας τέταρτος σκεπάζει και τους τρεις. Εις το Dolmen του Proleek ο ογκόλιθος που σκεπάζει τους τρεις όρθιους έχει βάρος 40 τόνους, του Brownesbill 100 τόνους. Τα DOLMEN είναι τάφοι και θρησκευτικοί χώροι ηλικίας 2000 π.Χ. Οι Ιρλανδοί Αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι κατασκευάσματα των Δρυιδων. Αν αυτό είναι αλήθεια τότε τα DOLMEN σχετίζονται με την ελληνική θρησκεία. Τον Δρυϊδισμό έφεραν στην Γαλλία οι Έλληνες κάτοικοι της Μασσαλίας. Δρυς είναι το δέντρο βαλανιδιά. Το δέντρο αυτό σχετίζεται με την Ελληνική Θρησκεία του Δωδεκαθέου. Είναι γνωστή η ονομασία των νυμφών που ζούσαν στο δάσος των Δρυμώνων, οι Δρυάδες. Στην Ιρλανδία η Θρησκεία των Δρυιδων εκράτησε μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Ελληνικές ονομασίες στην ιρλανδία Η παρουσία των Αρχαίων Ελλήνων στην Ιρλανδία πιστοποιείται και από τις ελληνικές ονομασίες Πόλεων, Ποταμών, Νήσων και Ομάδων Ανθρώπων που διατηρούσε η Νήσος κατά την Κελτική και Ρωμαϊκή περίοδο. Τις ονομασίες αυτές τις καταγράφει ο πρώτος που ετόλμησε να χαρτογραφήσει την Ιρλανδία, ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος από την Αλεξάνδρεια (108-168 μ.Χ.). Σημειώνονται οι ονομασίες αυτές ως επίσης και η ελληνική τους προέλευση. Οι πρόγονοί μας πήγαν σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Αν ληφθεί υπόψη ότι στη Βρεττανία πήγαν για να πάρουν τον Κασσίτερο από τα μεταλλεία της Κορνουάλης και ερίζωσαν εκεί, γιατί μπορούσε να αναπτυχθεί η γεωργία και η κτηνοτροφία, τότε μπορούμε να απαντήσουμε εύκολα στην ερώτηση. Πήγαν στην Ιρλανδία για να πάρουν το χρυσάφι από τα χρυσοφόρα κοιτάσματα του Wicklow, του Limerick, των βουνών Sperrin και μόλυβδο και ψευδάργυρο από τα μεταλλεία της Tara. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας το ότι μπορούσε εύκολα και στην Ιρλανδία να αναπτυχθεί η γεωργία και η κτηνοτροφία. Το γεγονός ότι τα δύο της γραφής του ονόματος Βρεττανίας προέρχεται από το όνομα του Βρεττού, εγγόνι του Πριάμου της Τροίας. Βρετός και Ταν που σημαίνει δική του περιοχή, να θυμηθούμε το αρχαίο ρητό ‘‘ταν ή επί τας’’, Βρετός Ταν = Βρεττανία. Τώρα, τι γύρευε ο Βρετός στην Αλβιόνα όπως λεγόταν τότε η Βρεττανία; Σε πολλούς θα φανεί παράξενο η αναφορά του βιβλίου του Iman, Jacob Wilkens που εκδόθηκε το 2005, Troy in England (Η Τροία στην Αγγλία) και την τοποθετεί στην περιοχή του Cambridge. Πρωτάκουστα πράγματα που χρήζουν πολλή μελέτης. Η προϊστορία των προγόνων μας χρειάζεται σοβαρή μελέτη. Ασχολούμενος με τα θέματα αυτά με εντυπωσίασε το γεγονός ότι οι Έλληνες ήσαν παρόντες σε όλα τα μέρη της γης. Σε πολλά μέρη της γης ανέπτυξαν εντυπωσιακούς πολιτισμούς, καλύτερους και πιο εξελιγμένους από το δικό μας. Πρέπει νομίζω σ’ όλα τα Ανώτατα εκπαιδευτηρια μας να δημιουργηθούν έδρες που να ασχολούνται με τη μελέτη της Προϊστορίας των Ελλήνων. Είναι μια υποχρέωση προς τη μνήμη των μεγάλων προγόνων μας.
Πηγή: http://www.southernrock.gr/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=5585&Itemid=74