To Θριάσιο πεδίο – όπως τ’ ακούτε – είναι μια κοιλάδα, ίσως η ευφορότερη – κάποτε, σε ολόκληρη την Αττικοβοιωτία. Και σήμερα είναι εύφορη, αλλά σε λύματα, σκουριασμένα κι άχρηστα αντικείμενα και βέβαια πλήθος, απίστευτο πλήθος, εργοστασίων, καμινάδων, βρομιάς και βιομηχανικής λάσπης. Η πεδιάδα της Θρίας κλείνεται ανάμεσα στα πόδια ενός τραπεζοειδούς σχήματος βουνών που αποτελείται από τέσσερα Πί κι ένα Άλφα. Tα βουνά αυτά είναι: Ο Πατέρας, η Πάστρα, η Πάρνηθα, το Ποικίλον Όρος και το Αιγάλεω. Ποτίζεται, από την αρχαιότητα από τα δυο πολύ σημαντικά ποτάμια, τον Ελευσίνιο Κηφισό (όπως αποκαλούνταν στην αρχαιότητα – σήμερα Σαρανταπόταμο) και τον χείμαρρο του Αγίου Ιωάννη (άγνωστο πώς ονομάζονταν στα αρχαία χρόνια). Οι χάρτες (χάρτες που τοποθέτησε ο Δήμος Ελευσίνας) χαρτογραφούν κι ένα ακόμη αρχαίο ποτάμι, που δεν κράτησε το όνομά του, αλλά οι σημερινοί το αποκαλούν Γιαννούλα, είναι το ποτάμι του Αγίου Γεωργίου που πηγάζει στην Πάρνηθα, κοντά στην Φυλή (Χασιά), ρέει νότια και ανατολικά της πόλης του Ασπροπύργου και εκβάλει κοντά στα διυλιστήρια Ασπροπύργου.
Το Θριάσιο οφείλει την ονομασία του στον αρχαίο Δήμο Θρίας, τα όρια του οποίου τοποθετούνται στη χωροθεσία του σημερινού Δήμου Ασπροπύργου. Η ετυμολογία του Θριάσιου πεδίου σχετίζεται με τις αρχαίες Θρίες. Οι Θρίες ήταν φτερωτές νύμφες, τροφοί του Απόλλωνα, που κατοικούσαν στον Παρνασσό και μπορούσαν να μαντέψουν το μέλλον μέσα από την κίνηση των χαλικιών στο νερό. Αυτά τα χαλίκια ονομάζονταν θρίες. Σύμφωνα με τον Γάλλο ερευνητή Ζαν Ρισπέν ο Απόλλωνας ήθελε την πόλη της Αθήνας για δική του, διεκδικώντας την από την Αθηνά. Ο Δίας που μπήκε κριτής τον δικαίωσε – όπως λένε άλλες παραδόσεις, αντίθετες με την επικρατούσα – και η Αθηνά που χολώθηκε, πέταξε τα χαλίκια – τις θρίες – στον κάμπο, δηλαδή την κοιλάδα της Αττικής (Ελευσίνας) που πήρε το όνομά της από αυτές και αποκαλείται Θριάσιο πεδίο.
Το Θριάσιο πεδίο ήταν η πιο εύφορη περιοχή της Αττικής. Εδώ αναπτύχθηκε για πρώτη φορά η γεωργία, με την καθοδήγηση της θεάς Δήμητρας. Ολόκληρη η πεδιάδα αρδευόταν από το ποτάμι του Ελευσίνιου Κηφισού και καλλιεργούνταν με δημητριακά κι αμπέλια. Οι καλλιέργειες αυτές συνεχίστηκαν ανά τους αιώνες συστηματικά μέχρι τις παρυφές σχεδόν του 20ου αιώνα, οπότε άρχισε η εκβιομηχάνιση της περιοχής, με τα καταστροφικά αποτελέσματα που βλέπουμε – και ζούμε – σήμερα. Σήμερα πια (αχ αυτό το σήμερα) ολόκληρη η περιοχή του Θριάσιου έχει καταληφθεί καταπατηθεί δίχως καμία πρόβλεψη να διασωθεί ο αρχαίος ιστός, από τις βιομηχανικές μονάδες που εγκατέστησαν νεότεροι πολιτικοί ταγοί, για την ανάπτυξη της χώρας… Οι οικισμοί που περιβάλλουν το Θριάσιο είναι, προσέχτε ονόματα : η Ελευσίνα, ο Ασπρόπυργος, η Μάνδρα και η Μαγούλα. Η πρώτη, η αρχαία Ελευσίνα, ευτυχώς αποβιομηχανοποιήθηκε, και ξανάγινε εσχάτως η πόλη των Ελευσινίων, δίχως τα Μυστήρια πια. Η δεύτερη πόλη, ο Ασπρόπυργος πασχίζει με νύχια και με δόντια να απογαλακτισθεί από τις δηλητηριασμένες αγκαλιές των χαλυβουργικών μονάδων που την σφιχταγκαλιάζουν.
Το 2017 το διμηνιαίο περιοδικό 1843 του Economist δημοσίευσε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για την κατάσταση που επικρατεί στον Ασπρόπυργο Αττικής, υπό τον σαφής τίτλο «Europe’s Heart Of Darkness». Ο δημοσιογράφος Alexander Clapp και ο φωτογράφος Simon Norfolk επισκέφθηκαν την περιοχή και κατέγραψαν όλα όσα είδαν, τα οποία ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικά. Πόλεμος συμμοριών, απαγωγές, διακίνηση ναρκωτικών, διακίνηση παράνομων προϊόντων, κάθε λογής γκέτο, εκμετάλλευση παράτυπων μεταναστών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στον Ασπρόπυργο υπηρετούν μόλις 40 αστυνομικοί, οι οποίοι προφανώς αδυνατούν να θέσουν κανόνες στο χάος, με τον επικεφαλής τους να δηλώνει ότι «δεν καταλαβαίνουν πολλοί τι ακριβώς συμβαίνει εδώ». Όλα αυτά όχι σε κάποια δύσβατη ορεινή περιοχή της Πίνδου ή σε κάποιο απομακρυσμένο νησί. Στον Ασπρόπυργο, ελάχιστα έξω από την Αθήνα. Η σιωπή της κυβέρνησης εξυπηρετήθηκε και από τη σιωπή των ΜΜΕ, τα οποία είτε δεν πρόσεξαν καν ότι η χώρα μας απασχολεί κατά τον τρόπο αυτό τον Economist είτε έκριναν ότι δεν άξιζε τον κόπο να το αναδημοσιεύσουν. Ζούμε, εξάλλου, στην εποχή που με τίτλους «ΣΟΚ! Δείτε τι συνέβη» περιγράφονται συνήθως τα κατορθώματα συμπαθών τετράποδων κι όχι η…μετατόπιση ενός προαστίου της Αθήνας στην Άγρια Δύση.
Ο Ασπρόπυργος δεν είναι ένα συνηθισμένο μέρος. Είκοσι χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αθήνας, είναι αποκομμένος από την υπόλοιπη χώρα με θάλασσα από τη μια πλευρά και με ένα τόξο βουνών απ’ την άλλη. Το ελληνικό κράτος στριμώχνει μέσα σε αυτή τη βραχώδη πεδιάδα, που απλώνεται σε μήκος 1.000 σταδίων (5 Km), οτιδήποτε είναι υπερβολικά θορυβώδες ή βρόμικο για να μπει στην πρωτεύουσα. Ο Ασπρόπυργος είναι η πατρίδα των κυριότερων Ελληνικών χαλυβουργείων, κεραμοποιείων, λατομείων, σιλό τσιμέντου, εργοστασίων παραγωγής ενέργειας και διυλιστηρίων. «Πουθενά αλλού δεν ήταν δυνατό να βρεις γη τόσο κοντά στην Αθήνα και τόσο φτηνά,» μου λέει ένας τοπικός χασάπης ονόματι Ειρηναίος. «Τώρα αυτά τα βοσκοτόπια φτύνουν χρυσό.» Το κανάλι του Μόρνου είναι ο κυριότερος προμηθευτής νερού της Αθήνας και το μεγαλύτερο φράγμα της Ελλάδας βρίσκεται σε ένα υψίπεδο στα βορειοδυτικά. Αποτελώντας λιγότερο από το 1% της επιφάνειας εδάφους της χώρας, ο Ασπρόπυργος και το περιβάλλον Θριάσιο Πεδίο ευθύνονται για το περίπου 40% της βιομηχανικής παραγωγής της Ελλάδας. Όμως ο Ασπρόπυργος είναι κάτι περισσότερο από ένα βιομηχανικό κέντρο· είναι μια αποθήκη. Κάθε χρόνο, 3 εκατομμύρια κοντέινερ γεμάτα εμπορεύματα κυκλοφορούν μέσω Ασπροπύργου χωρίς να αφήνουν κάποιο σημάδι. Ενδύματα που κρέμονται στα παζάρια των Σκοπίων και του Βουκουρεστίου, καρέκλες παραλίας που ανοίγονται στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, ψυγεία που αγκομαχούν στις κουζίνες των Βαλκανίων τα περισσότερα έχουν περάσει τις πρώτες τους νύχτες στην ευρωπαϊκή ήπειρο στον Ασπρόπυργο. Σκορπισμένες στην ενδοχώρα είναι πάνω από 3.000 εταιρικές αποθήκες. Αποθηκεύουν το περιεχόμενο σχεδόν όλων των εμπορευματοκιβωτίων που φτάνουν στην Ελλάδα δια θαλάσσης. Το εμπόριο που αντιστοιχεί σε διψήφιο κομμάτι του ελληνικού ΑΕΠ φτάνει από τον κοντινό Πειραιά, το μεγαλύτερο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων στην ανατολική Μεσόγειο, μέσω του παράκτιου δρόμου που είναι γνωστός ως Ιερά Οδός. Στην αρχαιότητα αυτή οδηγούσε τους Αθηναίους κάθε φθινόπωρο στην Ελευσίνα για να επιτελέσουν τις θρησκευτικές τους τελετές (Ελευσίνια Μυστήρια). Τώρα η εθνική οδός φέρνει πάνω από 20.000 18τροχα (φορτηγά) για τις αποθήκες του Ασπροπύργου καθημερινά. Σχεδόν κάθε μεγάλη διεθνής εταιρία ειδών κατανάλωσης, από την EstéeLauder ως την AstraZeneca, λειτουργεί από μία. Τα προϊόντα κάθονται για μέρες, μερικές φορές για βδομάδες, προτού περάσουν στην υπόλοιπη Ελλάδα και στην Ευρώπη πάνω σε διαφορετικά φορτηγά. Μια μεγάλη αναλογία αυτών αργότερα επιστρέφει στον Ασπρόπυργο για να αποσυντεθεί στη χωματερή του. Οι αποθήκες είναι στοιχειώδεις τσιμεντένιες κατασκευές, κυρίως στο μέγεθος ενός υπόστεγου αεροσκαφών, και οι περισσότερες προστατεύονται από ένα συνδυασμό συρματοπλέγματος, ιδιωτικής ασφάλειας και αλυσοδεμένων σκύλων. «Ακόμα και οι εγκαταλειμμένες αποθήκες προσελκύουν τους κλέφτες,» μου λέει ο Αντρέας Παπαδάκης, ο διευθυντής μιας αποθήκης που φυλάσσει τα ιατρικά αρχεία της Αθήνας. «Ξηλώνουν και την παραμικρή ίνα καλωδίωσης και σωλήνωσης.»
Στις δυτικές υπώρειες της Πάρνηθας το επίσημο, κανονικό (λέμε), Κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας παραχώρησε μέρος της εξουσίας του σ’ ένα μικρότερο μεν, ωστόσο δυναμικό και ανερχόμενο κρατίδιο. Η επαγγελματική δραστηριότητα που χρησιμοποιεί τη φωτιά σαν εργαλείο συνεχίζεται απρόσκοπτα στα Δυτικά του Λεκανοπεδίου Αττικής. Είναι η βασική προσοδοφόρα απασχόληση του πληθυσμού, καθοριστικής σημασίας για το ΑΕΠ στο αυτοκέφαλο «Κράτος» του Ασπροπύργου. Οι αυτόνομες κοινότητες των αυτοχθόνων απολαμβάνουν τη διαβίωση τους μακριά από τις εξουσιαστικές Αρχές. Ούτε η Αστυνομία, ούτε η Πυροσβεστική επιτρέπουν στον εαυτό τους να «καταπιέσουν» τους κατοίκους με την εφαρμογή του Νόμου. Τι είναι Νόμος; Αυτός ο δεσμευτικός κανόνας, που εφευρέθηκε για να «αιχμαλωτίσει» τις ελεύθερες ψυχές. Τι ζητούν οι επαγγελματίες; Να ανάβουν φωτιές, πολλές φωτιές, να καίνε ελαστικά, καλώδια ώστε να παραγάγουν την «πρώτη ύλη» διαθέσιμη στην αγορά της κλεπταποδοχής. Το Χρηματιστήριο της Κλεπταποδοχής, σε αγαστή συνεργασία με την παράλληλη Χρηματαγορά του γειτονικού Ελληνικού Κράτους, τροφοδοτείται από την ενέργεια των ανυπότακτων της νομαδικής ζωής.
Στη γη του «Κράτους» Ασπροπύργου μεγάλες εταιρείες έχουν εγκαταστήσει τις αποθήκες τους. Εκεί ανάμεσα στα βιομηχανικά κτίρια, από την 1η Μαΐου 2023 έχουν ανάψει περισσότερες από 500 πυρκαγιές. Το Πυροσβεστικό Σώμα προσέρχεται να σβήσει τη φωτιά και αποχωρεί αμέσως μη τυχόν και ενοχλήσει τους επαγγελματίες διακινητές προϊόντων μετάλλου. Το ίδιο διακριτική και η Αστυνομία του γειτονικού Ελληνικού Κράτους. Αποφεύγει, με κάθε τρόπο, να δυσαρεστήσει την ευαίσθητη τοπική Κοινωνία των Πολιτών. Στις εκκλήσεις άλλων πολιτών που, ατυχώς, κατοικούν πάνω στη συνοριακή γραμμή η Ελληνική Αστυνομία απαντά πως το «Κράτος» του Ασπροπύργου δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία της. Σε δυσχερέστερη θέση είναι εκείνοι που μετακινούνται καθημερινά για να εργαστούν στη βιομηχανική περιοχή Ασπροπύργου και κυρίως οι νυχτερινοί φύλακες. Έχουν να διηγούνται ιστορίες τρόμου, απροστάτευτοι, μέσα στο σκοτάδι που όμως σχεδόν κάθε νύχτα φωτίζεται από τις διάσπαρτες φλόγες της επαγγελματικής δραστηριότητας των παραβατών του Νόμου. Λάθος έκφραση!
Θα ήταν παραβάτες του Νόμου, εάν εφαρμοζόταν ο Νόμος. Στο «Κράτος» του Ασπροπύργου άλλωστε εδώ και καιρό η ευνομία έχει αποχωρήσει ήσυχα, αποφεύγοντας να γίνει αντιληπτή. Αφήστε που όταν κάποιοι εκ των επαγγελματιών της θερμικής ανακύκλωσης πιαστούν να επιδίδονται σε έκνομες δραστηριότητες εκτός συνόρων και κατηγορούνται για συμμετοχή σε εγκληματική δραστηριότητα καταφέρνουν να μην δικαστούν καθώς υποστηρίζονται από τους δικηγόρους του Ελληνικού Κράτους, οι οποίοι θεωρούν σκληρή τη διατύπωση του Νόμου, περί εγκληματικής οργάνωσης. Κι ας έχουν διαπράξει οι κατηγορούμενοι εκατοντάδες διαρρήξεις ή ληστείες! Σημασία έχει να μην διαταράσσεται η γαλήνη στο «Κράτος» του Ασπροπύργου. Γι’ αυτό φροντίζει πανάξια ολόκληρο Κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας…
Πηγή : https://e-thessalia.gr/thriasio-pedio-to-miden-kai-to-agan/
https://xaidarisimera.gr/economist-aspropyrgos-skotini-kardia-tis-evropis/
https://ellas2.wordpress.com/2023/09/23/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%85/
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/375687/sygklonistiko-reportaz-gia-ton-aspropyrgo-poy-den/
https://www.economist.com/1843/2017/10/24/europes-heart-of-darkness
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου