Η αμβροσία ήταν η τροφή των αθανάτων, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Η λέξη προέρχεται από το στερητικό α- και τη λέξη βροτός (θνητός) και δηλώνει καθετί που δίνει ή διατηρεί την αθανασία. Σύμφωνα με τον Όμηρο, το ποτό των θεών ονομάζεται νέκταρ και η τροφή τους αμβροσία. Όμως αμβροσία ονομαζόταν και η τροφή των ίππων των θεών, καθώς και η αλοιφή με την οποία διατηρούσαν το σώμα τους νέο και άλειφαν τους νεκρούς για να μην αποσυντεθούν. Άμβροτα ή αμβρόσια ονομάζονταν και τα ρούχα, τα πέδιλα και άλλα αντικείμενα των θεών, με την έννοια της αφθαρσίας τους. Οι θνητοί δεν μπορούσαν να γευτούν την αμβροσία — που ήταν «εννέα φορές πιό γλυκιά από μέλι» — εκτός αν απολάμβαναν της ιδιαίτερης εύνοιας των θεών. Το νέκταρ στην Ελληνική μυθολογία μαζί με την αμβροσία ήταν οι τροφές που έπαιρναν οιδώδεκα θεοί του Ολύμπου, εννοώντας πως μ' αυτά αποκτούν την αθανασία τους και τη δύναμή τους. Καθώς η ετυμολογία της λέξης είναι αν(μ)-βροσία(θάνατος), δηλαδή το αντίθετο του θανάτου, δηλαδή αθανασία.Το νέκταρ είναι ο χυμός των λουλουδιών με ζαχαρώδη σύσταση, ενώ με το ίδιο όνομα αναφέρεται και ο ο χυμός που μαζεύουν απ' τα λουλούδια οι μέλισσες και, που μετά την κατάλληλη επεξεργασία απ' αυτές, μετατρέπεται σε μέλι. Νέκταρ επίσης ονομαζόταν και το ποτό των 12 Ολύμπιων θεών, που βασικό συστατικό του πιστευόταν ότι ήταν το μέλι. Αυτό, μαζί με την αμβροσία, αποτελούσε την κύρια τροφή τους. Βρίσκεται στο βάθος της στεφάνης των λουλουδιών κι αποτελεί υγρό βλεννώδες, πλούσιο σε σάκχαρα κι άλλους υδατάνθρακες. Συντελεί στη γονιμοποίηση του λουλουδιού γιατί, αναζητώντας το οι μέλισσες και τ' άλλα έντομα, γεμίζουν με γύρη και τη μεταφέρουν στους υπέρους των λουλουδιών. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, όταν ο Ερμής κατέβηκε κάτω στην Ωγυγία (νησί τηςΚαλυψώς)σύμφωνα από διαταγή του Δία, η Καλυψώ τον κέρασε νέκταρ και αμβροσία, περιμένοντας να ακούσει τι έχει να της πει, κάνοντας ένα επίσημο γεύμα.
Σε διάφορες μυθολογίες και θρησκείες, διαβάζουμε ότι οι θεοί θεωρούνταν ότι είναι είτε αθάνατοι ή ζούσαν για χιλιάδες χρόνια. Αυτό που σπανίως διευκρινίζεται στους μύθους είναι ποια ήταν η τροφή που υποτίθεται εξασφάλιζε την αθανασία ή τη μακροζωία των θεών. Τα κείμενα πάντως έγραφαν ότι αν οι θνητοί έτρωγαν από αυτές τις τροφές, τότε γίνονταν και εκείνοι αθάνατοι, όπως οι θεοί. Αμβροσία και νέκταρ Στην αρχαία ελληνική μυθολογία γνωρίζουμε ότι οι θεοί τρέφονταν με αμβροσία και νέκταρ, που ήταν αντιστοίχως η τροφή και το ποτό των αθάνατων θεών, αναφορά που βρίσκουμε στον μύθο για τη γέννηση του Δία. Πριν από την ανακάλυψη αυτών των υπερτροφών, οι θεοί τρέφονταν απομυζώντας την ενέργεια των νεκρών ψυχών των εχθρών τους. Η αμβροσία προερχόταν από το κέρατο της ιερής κατσίκας που λεγόταν Αμάλθεια και ήταν η τροφός του Δία.... Το κέρας της Αμάλθειας παρήγαγε απεριόριστη ποσότητα αμβροσίας. Μια μέρα ο μικρός Δίας κατά λάθος έσπασε το κέρατο της Αμάλθειας και για να μην την στενοχωρήσει, έκανε το κέρατο να παρέχει στον κάτοχο του ότι λαχταρούσε. Έτσι βγήκε η φράση «το κέρας της Αμάλθειας» που πλέον είναι συνώνυμο με την αφθονία. Λευκά ιερά περιστέρια μετέφεραν την αμβροσία και ένας μεγάλος αετός με λαμπερό φτέρωμα πετούσε αγέρωχος στους ουρανούς από όπου έπαιρνε το νέκταρ και το πήγαινε στον Δία που ήταν βρέφος.... Όταν γεννήθηκε ο ημίθεος Αχιλλέας, η μητέρα του για να τον κάνει αθάνατο τον βούτηξε στα νερά της Στύγας κρατώντας τον όμως από την φτέρνα η οποία έγινε και το τρωτό του σημείο, γνωστό ως «Αχίλλειος πτέρνα». Κατά μία άλλη όμως εκδοχή, η Θέτιδα άλειψε τον Αχιλλέα με αμβροσία και έπειτα τον έβαλε πάνω στη φωτιά για να καούν τα θνητά μέρη του σώματός του. Έτσι, ο Πάρις για να σκοτώσει τον ατρόμητο πολεμιστή σημάδεψε τη φτέρνα του. Από τον κήπο των Εσπερίδων στον κήπο της Εδέμ Λέγεται ότι οι θεοί χρησιμοποιούσαν την αμβροσία για να θεραπεύσουν ασθένειες, να επουλώσουν ουλές και για να περιποιηθούν το σώμα τους. Επίσης, χρησιμοποιούσαν την αμβροσία στις σορούς των νεκρών για να τις διατηρούν. Σε κάποια άλλα κείμενα μαθαίνουμε ότι η αμβροσία αφθονούσε στους κήπους των Εσπερίδων. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, σε μια μακρινή χώρα υπήρχε ένας κήπος με μια μηλιά που έκανε χρυσά μήλα και εκεί ζούσαν μόνο κάποιες νύμφες, οι Εσπερίδες. Σε αυτό τον κήπο υπήρχε η αμβροσία. Αυτή η τροφή των αθάνατων απαντά και στην Βίβλο όπου υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του κήπου των Εσπερίδων και του κήπου της Εδέμ. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ο άνθρωπος απαγορευόταν να φάει καρπό από το Δέντρο της Ζωής. ...
Πηγη: http://www.mixanitouxronou.gr/archei-kratousan-mistiko-tis-makrozoias-erevna-gia-elixirio-tis-zois-ke-mithi-gia-nektar-tin-amvrosia-dentro-tis-zois-ke-ta-rodakina-tis-athanasias/
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Νέκταρ
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Αμβροσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου