Ο Ευαγόρας, (Ευαγόρας), ήταν Έλληνας βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο (410 - 374 π.χ.). Η οικογένεια του βασίλευε στη Σαλαμίνα από την εποχή του Μυκηναιου Τεύκρου ιδρυτή και πρώτου βασιλιά της πόλης. Την παιδική του ηλικία την πέρασε στην εξορία αφού η οικογένεια του είχε χάσει τον θρόνο. Ευρισκόμενος στους Σόλους της Κιλικίας στην Μικρα Ασια συγκέντρωσε 50 οπαδούς του και κατέλαβε τη Σαλαμίνα σε μία νύχτα διώχνοντας τον Φοίνικα βασιλιά της Αυδήμονα. Ενίσχυσε τα τείχη και την άμυνα της πόλης, ακολούθησε αντι-περσική πολιτική και μέχρι το τέλος της βασιλείας του αγωνίστηκε για την ένωση όλων των Κυπριακών βασιλείων. Έκανε συμμαχία με τους Αθηναίους και συνεργάστηκε μαζί τους στη διαμάχη που είχαν με τη Σπάρτη. Μετά την ήττα των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς ο Αθηναίος ναύαρχος Κόνων κατέφυγε με τον στόλο του στην Σαλαμίνα. Εκεί με την βοήθεια του Ευαγόρα και των Περσών νίκησε τους Σπαρτιάτες στη ναυμαχία της Κνίδου το 394 π.Χ.. Οι Αθηναίοι τίμησαν τον Ευαγόρα για την προσφορά του στήνοντας ανδριάντα στην αγορά της πόλης. Παρόλο που ο Ευαγόρας και οι Πέρσες συνεργάστηκαν οι μεταξύ τους σχέσεις παρέμεναν τεταμένες. Από το 391 π.Χ.προσπάθησε να ενώσει τις Κυπριακές πόλεις. Πρώτη υπέταξε την Αμαθούντα και με δυσκολία τις υπόλοιπες πόλεις ενώ συνάντησε και την απροθυμία των Αθηναίων να τον βοηθήσουν στέλνοντας τον Χαβρία με μικρή στρατιωτική δύναμη. Το 386 π.Χ. η Αθήνα υπογράφει την Ανταλκίδειο ειρήνη που άφηνε την Κύπρο στους Πέρσες, ο Ευαγόρας δεν πτοείται και, κάνοντας συμμαχία με τους Κίλικες, απελευθερώνει κάποιες πόλεις της Κιλικίας και την Φοινίκης. Το 381 π.Χ. ο στόλος του Ευαγόρα συντρίβεται στη ναυμαχία του Κιτίου και οι μάχες συνεχίζονται στην ξηρά. Ο Ευαγόρας αναγκάζεται να υπογράψει ειρήνη με δυσβάστακτους όρους. Η Ανταλκίδειος ειρήνη (ή Βασίλειος ειρήνη ή Ειρήνη του Βασιλέως) ήταν η έκβαση του Κορινθιακού πολέμου, που σηματοδότησε το τέλος του. Οι Σπαρτιάτες εξαντλημένοι από τον πόλεμο με τους Αθηναίους, τους Θηβαίους, τουςΕυβοείς και τους λοιπούς Έλληνες έστειλαν ένα ναύαρχό τους, τον Ανταλκίδα, να υπογράψει ειρήνη με τους Πέρσες του Αρταξέρξη Β' (386 π.Χ.). Με τη συνθήκη αυτή συμφωνήθηκε μεταξύ των Σπαρτιατών και του Πέρση βασιλιά α) να παραδοθούν σε αυτόν οι ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας και η Κύπρος β) να διακηρυχθεί η αυτονομία των ελληνικών πόλεων εκτός από τις αθηναϊκές κληρουχίες της Λήμνου, της Ίμβρου και της Σκύρου και γ) να επιβλέπουν οι Σπαρτιάτες την τήρηση της ειρήνης στον ελλαδικό χώρο. Μετά την Ανταλκίδειο ειρήνη επικράτησε για λίγα χρόνια ηρεμία στον ελληνικό κόσμο, ωστόσο άρχισαν και πάλι οι συγκρούσεις, αυτή τη φορά μεταξύ Βοιωτών και Σπαρτιατών. Ο νέος αυτός πόλεμος κατέληξε στην κατάρρευση της Σπαρτιατικής ηγεμονίας, φέρνοντας στο προσκήνιο τους Θηβαίους με τη Θηβαϊκή ηγεμονία. Σύμφωνα με το πανηγυρικό του Ισοκράτη, ο Ευαγόρας ήταν ένα πρότυπο ηγεμόνα, του οποίου στόχος ήταν να προωθήσει την ευημερία του κράτους και των υπηκόων του από την καλλιέργεια του ελληνικού πολιτισμού . Ο Ισοκράτης αναφέρει επίσης ότι πολλοί άνθρωποι μετανάστευσαν από την Ελλάδα προς την Κύπρο. Ο Ευαγόρας έκοψε χρυσά νομίσματα αντικατέστησε το Περσικό νομισματικό σύστημα και έφερε το ελληνικό αλφάβητο αντικαθιστώντας το κυπριακό συλλαβάριο. Πέθανε το 374 π.Χ.: Δολοφονήθηκε μαζί με τον γιο του Πνυταγόρα και τον διαδέχτηκε ο άλλος γιος του Νικοκλής. Την ιστορία της Σαλαμίνας κατά τη διάρκεια των πρώτων αρχαϊκών και κλασικών χρόνων αντικατοπτρίζει στις αφηγήσεις του ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος και ο , πολύ αργότερα, ο Έλληνας ρήτορας Ισοκράτης. Η πόλη ήταν τότε η πρωτεύουσα του νησιού και οδήγησε τις άλλες κυπριακές πόλεις στις προσπάθειές τους για την απελευθέρωσή τους από την περσική κυριαρχία. Ο σημαντικότερος ηγεμόνας του βασιλείου της Σαλαμίνας ήταν ο Ευαγόρας Α΄(410-374 π.Χ.), ο οποίος στην πραγματικότητα ήταν ηγεμόνας όλου του νησιού, με τους αγώνες του κέρδισε την ανεξαρτησία από την Περσία. Τη Σαλαμίνα πολιόρκησε και κατέλαβε ο Αρταξέρξης Γ΄. Στη βασιλεία του Ευαγόρα η ελληνική τέχνη και ο πολιτισμός άνθισαν στην πόλη . Ένα μνημείο, γεγονός το οποίο καταδεικνύει το τέλος των κλασικών χρόνων στη Σαλαμίνα, είναι ο τύμβος, που όταν ανασκάφτηκε αποκάλυψε το κενοτάφιο του Νικοκρέων, ο οποίος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Σαλαμίνας. Από την μνημειώδη εξέδρα βρέθηκαν διάφορες πήλινες κεφαλές, ορισμένες από τις οποίες είναι πορτρέτα, ίσως των μελών της βασιλικής οικογένειας που τιμήθηκαν μετά τους τραγικό θάνατο στην πυρά. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν ο Πτολεμαίος κατέλαβε την Κύπρο ο Νικοκρέων αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει το 311 π.Χ. . Στη θέση του ήρθε ο βασιλιάς Μενέλαος, ο οποίος ήταν αδελφός του Πτολεμαίου και ανέλαβε κυβερνήτης όλης της Κύπρου κάνοντας την Σαλαμίνα πρωτεύουσα της. Πιστεύεται ότι ο τάφος του Νικοκρέοντος βρίσκετε σε κάποιον από τους τύμβους που δεν έχουν ανασκαφή ακόμα στην Έγκωμη.
Πηγη: https://el.m.wikipedia.org/wiki/Σαλαμίνα_Κύπρου
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Ευαγόρας_Α΄
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Ανταλκίδειος_ειρήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου